شنبه، ۱ شهریور ۱۴۰۴
وقتی میخوای توی خونه صدابرداری یا میکس انجام بدی، کیفیت صدا فقط به تجهیزات خوب وابسته نیست. آکوستیک اتاق نقش خیلی مهمی داره؛ چون حتی بهترین کارت صدا و مانیتور هم توی فضای بدون کنترل صدا نتیجهی خوبی نمیده.
در ادامه قدم به قدم یاد میگیریم چطور با هزینهی منطقی اتاق خودت رو آکوستیک کنی.
عایق صدا یعنی جلوگیری از ورود و خروج صدا (برای مزاحم نشدن به همسایهها یا نشنیدن صدای بیرون).
آکوستیک یعنی کنترل انعکاس، بازتاب و رزونانس داخل اتاق برای شفافیت و دقت بیشتر در شنیدن صدا.
در استودیو خانگی بیشتر به آکوستیک نیاز داری، نه صرفاً عایق.
فوم هرمی و شانهتخممرغی برای کاهش انعکاسهای ناخواسته.
بهتره کل دیوار رو پر نکنی؛ فقط نقاط بازتاب صدا مثل روبروی اسپیکرها و کنار دیوارها.
بزرگترین مشکل اتاقهای کوچک، انباشت فرکانسهای پایین هست.
بیس ترپها رو توی گوشهها بذار.
حتی با پشم سنگ یا یونولیت متراکم هم میتونی بیس ترپ دستساز درست کنی.
کف اتاق رو با فرش یا موکت ضخیم بپوشون.
پردهی کلفت جلوی پنجره بزنی هم خیلی کمک میکنه.
اسپیکر رو مستقیم به دیوار نچسبون. ۲۰–۳۰ سانتیمتر فاصله بده.
یه مثلث مساوی با گوشهای خودت درست کن.
برای جلوگیری از ایجاد پژواک خشک، میتونی از دیفیوزر چوبی یا حتی قفسه کتاب پر استفاده کنی. این کار بازتاب صدا رو طبیعیتر میکنه.
بعد از نصب آکوستیکها، با یک مرجع صدای آشنا (مثلاً آهنگی که خیلی خوب میشناسی) تست کن. اگه صدا بیش از حد خفه یا خشک بود، باید کمی دیفیوزر اضافه کنی.
برای آکوستیک کردن اتاق لازم نیست هزینههای سنگین کنی. با چند فوم آکوستیک، بیسترپ، فرش ضخیم و جایگذاری درست اسپیکر میتونی یه فضای خیلی مناسب برای میکس و ضبط داشته باشی.